Soms zit het mee ....

... en soms zit het tegen.

Ik heb het idee dat ik deze aanhef al vaker gebruikt heb. Zou ook zomaar kunnen, want het komt vaker voor dat je dat gevoel hebt, nietwaar?

 

Soms zit het mee. Dan begin je aan een kledingstuk (op het idee gebracht door CreAlyt, die dat patroontje voor een vrolijk zomerjurkje gebruikte) en voor je het weet heb je een compleet setje. Omdat het dan nog steeds borrelt in je hoofd, ben je nog niet tevreden en borduurt nog wat verder door op hetzelfde (kleuren)thema met de bedoeling er een soort mix & match geheel van te maken. Setje links op de foto is klaar en daarna ging ik verder met aankleden van popje rechts: topje en spijkerbroek (doorgestikt met limegroen) zijn klaar, spijkerjasje met limegroen kant erop is in de maak... en dan nog een pet? een spijkertas? We zien het nog wel.

En soms zit het tegen, zoals met het Noorse vestje dat ik aan het breien ben. Het vestje van de eerste poging (zie vorig logje) bleek veel te klein te worden. Ik had te dun garen en te dunne pennen gebruikt. Dus gisteravond toch maar met dikkere wol aan de slag. Breit wel makkelijker, maar is in vergelijking met het eerdere breiwerkje wel gelijk een stuk grover... Da's dan weer jammer. En nu kwam ik vanmiddag bij het punt waar de armsgaten beginnen moeten en vond ik het vest wel erg kort worden. Wilde het eerst toch volgens patroon afbreien om daarna te kijken wat er anders aan moet, maar heb nu besloten om direct van het patroon af te wijken. Dus vanaf dit punt maak ik mijn eigen patroon.... Wie weet raak ik hier wel zó bedreven in dat ik het hele patroon ook nog eens voor dat dunnere garen ga uitschrijven. Of ik e.e.a. tot een goed einde breng, hoop ik in een volgend logje te kunnen laten weten. Want inmiddels heb ik me er in vastgebeten en laat niet los voordat ik (min of meer) tevreden ben over het eindresultaat! Wat een fanatiekeling he?

 

Joke.